توليد لايه هاي الكتروريسي شده پلي هيدروكسي آلكانوات مهندسي شده با ذرات ماده زمينه خارج سلولي غضروف به منظور ايجاد يك داربست بهينه جهت ترميم آسيب هاي غضروفي ارائه شده است. امروزه از آنجايي كه عدم وجود عروق خوني و فشردگي الياف كلاژن و ساير مولكول هاي ECM قابليت ترميم طبيعي غضروف را محدود مي سازد، روش هاي درماني بر پايه مهندسي بافت بسيار مورد توجه قرار گرفته اند. در اين اختراع ذرات ECM غضروف پس از سلول زدايي بافت غضروف بيني انساني توليد گرديده و از طريق پيوند كووالانسي روي سطح نانوالياف پلي هيدروكسي آلكانوات پيوند زده شدند. داربست مهندسي شده حاصله علاوه بر اينكه زيست سازگار مي باشد به سبب اينكه حاوي مقادير قابل توجهي اجزاء ECM و سيگنال¬هاي مورد نياز براي رشد و تكثير سلول هاي كندروسيت مي باشد، قابليت القاء تمايز غضروفي بالايي دارد. همچنين داربست¬هاي توليد شده قابليت كاربرد در جراحي هاي ترميمي و زيبايي غضروف در افرادي كه از نقصهاي غضروفي مادرزادي يا ناشي از تصادف رنج مي برند، را نيز خواهند داشت.

توليد داربست هاي هيدروژلي تركيبي بر پايه PVA حاوي الياف الكتروريسي شده PHB به منظور ايجاد يك داربست بهينه جهت مهندسي بافتهاي نرم استخواني ارائه شده است. در اين اختراع، استفاده از تلفيق هيدروژل حاوي الياف مناسب الكتروريسي شده، امكان دستيابي به داربست هايي با كارايي مطلوب در مهندسي بافت هاي نرم اسنخواني مانند غضروف، تاندون و منيسك را فراهم مي كند كه اين داربست ها همزمان داراي خواص فيزيكي -مكانيكي و رفتار برون تني مناسب مي باشند. استفاده از الياف مناسب در زمينه ي هيدروژل ضمن افزايش استحكام هيدروژل، امكان بهبود تمايز سلولي براي بافت مورد نظر را نيز فراهم مي كند، همچنين زمينه ي هيدروژلي موجب افزايش انعطاف پذيري داربست مي شود. هيدروژل ها بر پايه ي PVA و الياف الكتروريسي شده ي PHB داراي خصوصيات حائز اهميتي در كاربرد مهندسي بافت هستند كه توجه ويژه اي را براي كاربرد در اين زمينه به خود اختصاص داده اند. بنابراين تركيب پيشنهادي در اين اختراع از طرفي مزاياي الياف الكتروريسي شده ي PHB بر خواص فيزيكي-مكانيكي هيدروژل PVA تهيه شده با روش انجماد-ذوب و از طرف ديگر امتيازات كامپوزيت هيدروژلي PVA/PHB بر فعاليت زيستي سلول هاي بنيادي مزانشيمي را پوشش مي دهد. لازم به ذكر است كه با توجه به عدم چسبندگي سلولي مناسب روي سطح داربست هيدروژلي PVA ، روش هاي رفع اين مشكل از جمله مهم ترين دست آوردهاي اين اختراع در بخش بررسي كشت و فعاليت زيستي سلول ها روي هيدروژل بر پايه ي PVA مي باشد.

پيوند اعضاء هميشه توسط دو مانع عمده يعني، كمبود اهداءكنندگان و خطر رد پيوند محدود شده است. ازاين رو براي رفع اين مشكل مفهوم مهندسي بافت مطرح شد. به طوركلي روش هاي متداول مهندسي بافت جهت بازسازي و بهبود عملكرد بافت روي يكي از دو اساس تزريق سوسپانسيون هاي سلولي جدا شده و استفاده از داربست هاي زيست تخريب پذير جهت حمايت از شكل و ساختار بافت، استوار مي باشند. باجود پيشرفت هاي كه دراين زمينه ها صورت پذيرفته است، به نظر مي رسد كه اين روش ها داراي محدوديت هايي نيز مي باشند. به طور مثال، در روش هاي معمول جهت تهيه سوسپانسيون سلولي، از آنزيم هاي پروتئوليتيك مانند تريپسين استفاده مي شود كه اين امر باعث آسيب رسيدن به سلول و ماده زمينه خارج سلولي آن (ECM) مي گردد، در مورد محدوديت استفاده از داربست هاي زيست تخريب پذير نيز مي توان به پاسخ التهابي ناشي از تخريب داربست اشاره نمود. ازاينرو ظروف كشت سلول حساس به دما جهت برداشت لايه هاي سلولي، كه از طريق پيوند كوالانسي بين پليمر حساس به دما مانند پلي ان ايزوپروپيل آكريل آميد (PNIPAAM) و ظروف كشت سلول معمولي (TCPS) تهيه مي شوند، براي برداشت لايه هاي سلولي توسعه يافتند. با استفاده از اين ظروف و تنها با تغيير دماي كشت مي توان لايه هاي سلولي سالم و با ECM دست نخورده برداشت كرد و اين لايه هاي سلولي را براي انواع روشهاي پزشكي ترميمي به كار برد.